Op Paaszaterdag 20 april 2019 om 07.00h bij het ochtendgloren zal de Schola Cantorum Karolus Magnus uit Nijmegen, gekleed als Benedictijner monniken voor de 12e keer een ochtendritueel zingen met zeer oude Gregoriaanse gezangen bij de Koortsboom en de Sint Walrickkapel, Sint Walrickweg 5 te Overasselt. Gregoriaanse gezangen komen voort uit de oude katholieke traditie.
De schola zal gezangen ten gehore brengen over Sint Walrick en Sint Willibrord en gezangen voor het komende Paasfeest.
De traditie om in de vroege ochtend te zingen bij de ruïne van de Sint-Walrickkapel in Overasselt is in 2007 ontstaan. Aanvankelijk vond dit plaats bij zonsopgang op de eerste zaterdag na het ingaan van de zomertijd. Dit was een steeds wisselende zaterdag en ook de tijd van de zonsopgang varieerde. In 2018 is gekozen voor het zingen op Paaszaterdag op een vaste tijd. Op Paaszaterdag gaat de schola ’s ochtends om 7.00 uur onder het zingen van een hymne of litanie, door het bos op weg naar de ruïne van de Sint-Walrickkapel te midden van de Hatertse Vennen in de buurt van Overasselt. Daar staat ook de zogeheten koortsboom en daar heeft zich dan in alle vroegte al een flinke hoeveelheid toeschouwers verzameld die, met vogelgekwetter en optrekkende ochtenddauw op de achtergrond, de zangers in monnikspijen tussen de bomen door naderbij zien komen.
De zonsopkomst bevestigt de oerkracht van die plek en haar legendes bij kapel en koortsboom. De plek wordt verbonden met Karel de Grote die in het jaar 777 hier genezing vond door bemiddeling van Sint Willibrord. De betekenis van deze plek en haar koortsboom is de laatste honderd jaar sterk toegenomen. Op bereikbare en onbereikbare plekken hangen mensen lapjes aan de takken, met het verlangen naar genezing of verbetering van ernstig zieken. De huidige ruïnekapel (15e eeuw) is een later bouwsel voortkomend uit de Benedictijnerorde van Sint Valéry (7e eeuw), die hier later een klooster heeft gevestigd.
De schola Karolus Magnus brengt het paasverhaal in verkorte vorm en op een hoger niveau. De gregoriaanse zang tilt namelijk de teksten boven het alledaagse uit. Het zijn als het ware lofzangen, Lauden van het paasfeest.
Zowel de processie als het zingen rond de koortsboom en in de kapelruïne kunnen vanwege de ingetogenheid en de stiltemomenten grote indruk op de aanwezigen maken. Daarbij staat de schola geen spektakel voor ogen; inkeer en bezinning is het doel van dit ritueel gebeuren. “Zo, dan heb ik vanmorgen hier mijn Pasen weer gehad”, zoals een van de toehoorders het kernachtig samenvatte.
Zowel over de koortsboom als over de kapel doen mooie legendes de ronde.
